سنتز نانوذراتی که روی پوست اثرات محافظتی بهتری دارند.

نانوذرات اکسید روی به‌عنوان پراکنده‌کننده‌های پرتو فرابنفش توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند زیرا پتانسیل آن‌ها برای محافظت از پوست انسان در برابر قرار گرفتن در معرض UV مشخص شده است. با این حال، مقاومت اسیدی نانوذرات اکسید روی نسبتا ضعیف است که منجر به تجزیه آن‌ها بر روی پوست انسان می‌شود. به تازگی مقاله‌ای منتشر شده است که در آن نانوذرات جدید اکسید روی/دی اکسید تیتانیوم با مقاومت اسیدی و خواص محافظتی در برابر اشعه ماوراءبنفش تشریح شده است.

به تازگی تولید کامپوزیت‌های اکسید روی با اکسیدهای دیگر به‌عنوان روشی مناسب برای بهبود مقاومت اسیدی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه، از روش آئروسل به کمک شعله برای تولید نانوذرات چند هسته‌ای ZnO/TiO۲ به طور موثر استفاده شد و کارایی نانوذرات TiO۲ در بهبود مقاومت اسیدی نانوذرات اکسید روی به نمایش گذاشته شد. مقاومت اسیدی ذرات ZnO/TiO۲ با استفاده از اسید سولفوریک ارزیابی شد. تجزیه یون‌های روی حداقل بود و نشان داده شد که مقاومت اسیدی نانوذرات ZnO با ترکیب نانوپوسته TiO۲ بهبود یافته است.